سخنرانی در جمع کار بسیار ترسناکی به نظر میرسد.
به منظور عملکرد بهتر، بهجای صرفا اعتماد به نفس داشتن، میبایست تمرین کرد. در ادامه نکاتی را برایتان آوردهایم تا بتوانید بدین وسیله مهارتهای ارائه یک پرزنتیشن خوب را در خود تقویت نمایید:
۱- قانون ۱۰-۲۰-۳۰٫
این قانون را گای کاواساکی مطرح کرده است، که میگوید پاورپوینت هر پرزنتیشن نباید بیشتر از ۱۰ اسلاید داشته باشد، نباید بیش از ۲۰ دقیقه طول بکشد و نباید سایز فونت کمتر از ۳۰ داشته باشد. گای میگوید مهم نیست ایدهی شما دنیا را دگرگون میکند یا نه، بلکه باید بتوانید نکات ارزشمند آن را در چند دقیقه، چند اسلاید و هر اسلاید چند کلمه عنوان کنید.
۲- سرگرم کننده باشید.
سخنرانی باید سرگرمکننده و آموزنده باشد. نمیگوییم حرکات نمایش انجام دهید، اما برخلاف ایمیلها یا مقالهها، مردم انتظار گیرایی زیادی دارند. بازگو کردن خشک و بدون احساس مطالب باعث میشود تا مخاطب کمتر به موضوع توجه کند.
۳- آهسته صحبت کنید.
سخنرانان مضطرب و بیتجربه خیلی تند صحبت میکنند. آرام سخن بگویید و برای تاکید گهگاهی مکث کنید.
۴- تماس چشمی داشته باشید.
با هریک از افراد داخل اتاق تماس چشمی برقرار کنید. بسیاری از متخصصین میگویند نباید تمام توجه خود را معطوف تصمیم گیرندگان کنید، چرا که ممکن است منشیها و معاونان روسا در آنها نفوذ داشته و بتوانند راحت متقاعدشان کنند.
۵- خلاصهی ۱۵ کلمهای داشته باشید.
میتوانید ایدهتان را در ۱۵ کلمه خلاصه کنید؟ اگر نمیتوانید، بارها آن را بنویسید و تلاش کنید.
۶- قانون ۲۰-۲۰٫
این قانون پبشنهاد دیگری برای اسلایدها دارد و میگوید شما باید ۲۰ اسلاید داشته باشید که هرکدام دقیقا ۲۰ ثانیه طول بکشد. قانون ۲۰-۲۰ شما را ملزم میکند کوتاه و مختصر صحبت کنید و خسته کننده نباشید.
۷- روخوانی نکنید.
پاورپوینت باعث میشود مخاطب فکر کند میتواند ارائه را در دست بگیرد. اگر روی متن سخنرانی مسلط نباشید، حواستان مدام پرت خواهد شد. همچنین نشان خواهید داد که پیام خود را متوجه نشدهاید و اعتماد به نفستان تا حد زیادی کم خواهد شد.
۸- متن سخنرانی را شبیه داستان بیان کنید.
اگر مطلبی که ارائه میدهید طولانی است، پیامتان را از طریق داستانهای کوتاه، نقل قول و طنز توضیح دهید. سخنرانان بزرگ میدانند برای ایجاد رابطه بین ایدهها، چطور از داستان استفاده کنند.
۹- صدای خود را رسا کنید. هیچ چیز بدتر از این نیست که صدای طرف مقابل را نشنوید. حتی در دنیایی با تکنولوژی بالای میکروفونها و آمپلیفایرها، باید صدایتان شنیده شود. رسا بودن صدا به معنای داد زدن نیست، برعکس باید صاف بایستید و اجازه دهید صدایتان در فضای درون ریهها بپیچد و واضح باشد.
۱۰- برای حرکات خود برنامه ریزی نکنید.
هر حرکتی باید نشانی از پیام شما و احساسی باشد که منتقل میکنید. حرکات برنامه ریزی شده مناسب نیستند چرا که با دیگر حرکات غیرارادی بدنتان هماهنگی ندارند.
۱۱- “سوال خوبی است”.
میتوانید از جملاتی مثل “سوال بسیار خوبی است”، یا “خوشحالم که این سوال را پرسیدید” استفاده کنید تا مدت زمانی را صرف سازماندهی پاسخ خود نمایید. احتمالا دیگران نیز متوجه این موضوع نخواهند شد. حتی اگر متوجه شوند بهتر از مکث کردن و گفتن آواهایی همچون “مممم” و “اااا” خواهد بود.
۱۲- زودتر در محل حضور داشته باشید.
وقتی حضار منتظر شروع ارائهی شما هستند سرگرم پروژکتور نباشید و یا ناشیانه عمل نکنید. زودتر در محل حاضر باشید، اتاق را آماده کنید، یکبار اسلایدها را مرور کرده و مطمئن شوید اشتباهی رخ نمیدهد. آمادگی کامل در کاهش اضطراب بسیار موثر است.
۱۳- تمرین کنید.
مهارتهای سخنرانی خود را بارها جلوی عدهای تمرین کنید. نه تنها اوقات خوشی را خواهید داشت، بلکه این کار اعتماد به نفس و شایستگی شما را هنگامی که میخواهید به تریبون نزدیک شوید بالا میبرد.
۱۴- عذرخواهی نکنید.
عذرخواهی تنها زمانی کارآمد است که اشتباهی از شما سر زده باشد. از آن بعنوان بهانهای برای تواضع در مقابل حضار استفاده نکنید. بخاطر اضطراب یا عدم آمادگی معذرت نخواهید. بیشتر مخاطبان اضطراب شما را نمیبینند پس جلب توجه نکنید.
۱۵- اگر اشتباه کردید عذرخواهی کنید.
اگر در جلسه دیر حضور یافتید یا اشتباهی مرتکب شدید باید عذرخواهی کنید. باید اعتماد به نفس داشته باشید اما تند نروید.
۱۶- خود را جای مخاطب بگذارید.
هنگامی که متن سخنرانی را مینویسید به آن از دید مخاطب نگاه کنید. کدام قسمت را ممکن است متوجه نشوند؟ کدام قسمت خسته کننده خواهد بود؟
۱۷- خوش بگذرانید.
غیرممکن است؟ با کمی تمرین میتوانید شور و اشتیاقتان را در ارائه بیشتر کنید. شور و اشتیاق مسری است.