بخش مراقبتهای ویژه از بخشهای تخصصی در بیمارستانهایی است که خدمات مراقبتی و درمانی ویژه ارائه میدهند. این بخش را آیسییو، سیسییو و آیتییو نیز مینامند.
در این بخش، بیماران بطور لحظهای و شبانهروز تحت پایش (مانیتورینگ) قرار داشته و درمانها بصورت تهاجمی و نیمه تهاجمی انجام میشود. منظور از نیمهتهاجمی سامانههای پایش مستقیم مانند اندازهگیری مستقیم فشار خون درون شریانی و یا درون جمجمه و تهویه مکانیکی است. بیشتر تجویز دارویی، داروهای مراقبت ویژه بوده که به بیماران داده میشود.
بخش مراقبتهای ویژه در هر بیمارستان معمولاً به انواع زیر تقسیم میشود:
مراقبتهای ویژه کودکان Pediatric Intensive Care Unit) PICU)
مراقبتهای ویژه سیار Mobile Intensive Care Unit) MICU)
مراقبتهای ویژه جراحی Surgical Intensive Care Unit) SICU)
در ایران، ریاست بیمارستان موظّف است یک نفر از پزشکان شاغل در آن بیمارستان را که در مفاد دوره بالینی تخصصی خود دوره مراقبتهای ویژه (متخصصین بیهوشی، متخصصین داخلی، و متخصصین ریه) پیشبینی شدهاست را بر اساس قابلیت، تجربه و تبحر علمی و عملی بعنوان ریاست بخش مراقبتهای ویژه منصوب نماید. در صورتی که انتخاب رئیس بخش مراقبتهای ویژه از گروههای نامبرده امکانپذیر نباشد، ریاست بیمارستان میتوانند از سایر گروههای تخصصی که دوره مورد تایید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دانشگاهها را گذرانده باشند یکنفر را بعنوان ریاست بخش انتخاب نماید.
سرپرستار بخش مراقبتهای ویژه از کارشناسان ارشد پرستاری که دوره خاصی تحت عنوان طب مراقبت ویژه را طی نمودهاند انتخاب خواهد شد. پرستاران با ۳ سال سابقه کار در بخش مراقبت ویژه نیز بعنوان اولویت دوم میتوانند به سمت سرپرستار بخش مراقبتهای ویژه انتخاب شوند و رئیس آیسییو یک متخصص بی هوشی میباشد.
ارزیابی بیماران قبل از پذیرش به بخش مراقبت ویژه به صورت معاینه بالینی و درج یافتهها در برگ مشاوره (درخواست شده توسط پزشک معالج اولیه) بعهده پزشک مقیم میباشد.
منبع: ویکیپدیا