باربیتوراتها
باربیتوراتها در صورت عدم موفقیت درمانهای نگهدارنده در بیماران دچار آسیب سر به منظور کاهش فشار داخل جمجمه بهکار میروند. باربیتوراتها مصرف اکسیژن و جریان خون مغز را کاسته و مغز را عاری از رادیکالهای آزاد اکسیژن میکند.
تضعیف سیستم عصبی مرکزی ناشی از مصرف باربیتوراتها ممکن است سبب بروز سداسیون و تضعیف تنفسی شود. باربیتوراتها بهطور مستقیم سبب ضعف میوکارد، کاهش برونده قلب و افزایش ظرفیت وریدی میشوند. تجویز سریع این داروها منجر به بروز دیسریتمی و کاهش فشارخون میشود.
پنتوباربیتال(Pentobarbital)
انفوزیونهای مداوم پنتوباربیتال بهطور شایع در ایجاد کمای باربیتوراتی بهکار میروند. انفوزیون باید جهت حفظ فشار داخل جمجمهای کمتر از ۲۰ میلیمتر جیوه و فشارخونرسانی مغزی بیش از ۶۰ میلیمتر جیوه تنظیم گردد. فشار متوسط شریانی باید در محدودهای باشد که فشارخونرسانی کافی مغزی برقرار شود. سطح سرمی غلظتهای درمانی پنتوباربیتال ۲۰ تا ۵۰ میلیگرم در لیتر میباشد.
مقدار دارو:
تزریق وریدی بلوس: ۱۰-۵ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن
انفوزیون وریدی: ۴-۰.۵ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در ساعت
پارامترهای پایشی:
- سطح هوشیاری
- فشار داخل جمجمه
- فشار خونرسانی مغزی
- فشار خون و سایر علایم حیاتی بیمار
- غلظت سرمی پنتوباربیتال
تیوپنتال سدیم(Thiopental Sodium)
تیوپینال یک بیهوشکننده از دسته باربیتوراتهای خیلی کوتاه اثر بوده و دستگاه عصبی مرکزی را تا حد ایجاد خواب و بیهوشی تضعیف میکند ولی اثر ضد دردی ندارد. به نظر میرسد که این دارو از طریق افزایش پاسخ به GABA ،کاهش پاسخ به گلوتامات و کاهش مستقیم تحریک پذیری بوسیله افزایش هدایت غشایی عمل میکند و بدین وسیله موجب کاهش تحریکپذیری سلولهای عصبی و ایجاد بیهوشی میگردد. در ضمن با انتقال تکانههای عصبی به طرف قشرمغز تداخل مینماید.
تیوپینال در درمان افزایش فشار داخل جمجمهای در صورتی که وضعیت تنفسی بیمار به اندازه کافی کنترل شده باشد، مصرف میگردد.
پارامترهای پایشی:
- سطح هوشیاری
- فشار داخل جمجمه
- فشار خونرسانی مغزی
- فشار خون و سایر علایم حیاتی بیمار
منبع:
کتاب ضروریات پرستاری مراقبتهای ویژه، چولای م و برنز س، ترجمه آتش زاده شوریده و همکاران، نشر جامعه نگر، تهران، چاپ اول، ۱۳۹۰.
و
– Elliot D, Aitken L, Chaboyer W(2012) ACCCN’s Critical Care Nursing. Second Edition. Philadelphia. Elsevier Mosby.