– به خاطر داشته باشید که انسولین باید در بافت چربی که در زیر پوست قرار گرفته، تزریق گردد.
– حتما حبابهای هوای موجود در سرنگ را تخلیه کنید. این حبابها مشکلی در بیمار ایجاد نمیکنند اما باعث میشوند انسولینی که در سرنگ کشیده شده کمتر از حد تعیین شده باشد.
– فقط هنگامی دو نوع انسولین را در یک سرنگ مخلوط کنید که با دستورالعمل استاندارد آن آشنا باشید.
– هنگام تزریق انسولین در ناحیهی شکم، محل تزریق باید حداقل ۵ سانتیمتر از ناف فاصله داشته باشد.
– هنگام تزریق انسولین در ناحیه ران، محل تزریق باید حداقل ۱۰ سانتیمتر از زانو و ۱۰ سانتیمتر از قسمت بالایی ران فاصله داشته باشد. بهترین محل تزریق قسمت فوقانی خارجی ران است.
– هنگام تزریق انسولین در بازو، محل باید در قسمت خلفی بازو حد فاصل شانو و آرنج باشد.
– محل تزریق بهصورت ساعتگرد باید جابجا شود و حداقل ۵ سانتیمتر باید از محل تزریق قبلی فاصله داشته باشد.
– بههیچ عنوان در بافت اسکار و ناحیهای که وریدهای واریسی دارد تزریق انسولین نباید انجام شود چون در جذب انسولین اختلال ایجاد میکند.
– ماساژ یا انجام حرکات ورزشی توسط عضوی که در آن تزریق صورت گرفته سبب افزایش سرعت جذب انسولین میشود. اگر بیمار قرار است بلافاصله پس از تزریق فعالیت ورزشی انجام دهد، حتیالامکان تزریق را در عضوی انجام دهید که حرکات کمتری با آن انجام میدهد.
– برای به حداقل رسانیدن نشت انسولین، پس از تزریق نیدل را به مدت ۱۰ ثانیه در محل نگه دارید.
منبع