- بیمار را در پوزیشنی قرار دهید که بتواند بهترین استفاده را از ظرفیت عضلانی تنفسی داشته باشد، معمولا بالا آوردن سر تخت به میزان ۷۵ درجه کمک کننده است.
- در مورد پروسیجری که میخواهید انجام دهید برای بیمار توضیح دهید.
- بیمار را هایپراکسیژنه کرده سپس لوله تراشه را ساکشن کنید.
- حلق دهانی و دهان بیمار را ساکشن کنید.
- کاف لوله تراشه را خالی کرده و لوله را خارج کنید.
- بیمار را برای سرفه و خروج خلط تشویق کنید.
- در صورت نیاز، اکسیژن تجویز کنید.
- بیمار را به انجام تنفس عمیق و موثر تشویق کنید.
- در صورت نیاز راه هوایی بیمار را ساکشن کنید.
- بیمار را از نظر بروز علایم دیسترس تنفسی مورد بررسی قرار دهید.
- بیمار را از نظر علایم انسداد راه هوایی مورد بررسی قرار دهید.
- علایم حیاتی بیمار را کنترل کنید.
- بیمار را از نظربازگشت توانایی تکلم و بلع را در بیمار مورد بررسی قرار دهید.
- بیمار را تشویق کنید ۴ تا ۸ ساعت پس از خروج تراشه کمتر صحبت کنید.
منبع:
.Urden L , et al(2014)Critical Care Nursing: diagnosis and management. Seventh Edition. Philadelphia. Elsevier Saunder